φρεσσίλυτος

ὁ, Α

μανιακός, τρελός.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φρεσί, δοτ. πληθ. της λ. φρήν, φρενός + -λυτος (< λυτός < λύω), πρβλ. νεό-λυτος. Τα -σσ- τού τ. για μετρικούς λόγους].